Verslag

Je kan het hele verhaal hieronder lezen. De stukjes tekst staan ook bij de corresponderende foto's. Die kun je zien door op de kleine plaatjes hierboven te klikken.

Op het laatste moment schreef ik me in voor het skatefestijn "Brorullet" over de nog te openen brug tussen Denemarken en Zweden. De bussen Skate-a-Round zaten al vol, dus moest ik er op een andere manier heen. Op het prikbord van de Brorullet-website las ik dat Paul van der Meer van plan was om op de fiets er naar toe te gaan. Na wat heen en weer gemail, besloten we met z'n tweeën te gaan fietsen.

Op 2 juni vertrok ik alleen uit Haarlem richting Groningen. Paul ging daar met de trein heen om zijn ligfiets bij de dealer na te laten kijken. We troffen elkaar op de camping in Midwolda. Onderweg heb ik perfect skatewegdek gezien: in de Flevopolder langs het Veluwemeer tussen het Harderbos, Elburg en kampen. Mooie gladde betonplaten omringd door bos. In Drente was er ook perfect skate-asfalt. Onderweg ook nog even een hunnebed bezocht. Na 249km zweten werd ik op de camping als beloning volledig lekgestoken door de muggen :-( Vanaf 3 juni fietsten we met z'n tweeën. Terwijl mijn fiets vrij licht was opgetuigd (ca 25 kg bagage, incl skates) had Paul kosten nog moeite gespaard om het tegenovergestelde te doen. 4 kg accu's werden geladen door een zonnepaneel op de aanhanger, waardoor hij zijn mobieltje, GPS-navigatiesyteem en zijn Psion kon voorzien van stroom! Omdat het zo leuk stond had hij ook nog een bijl mee genomen. Ik viel bijna van mijn fiets van verbazing!

De route naar Denemarken was een vreemde: In Wilhelmshaven pakten we op 4 juni de boot naar Helgoland. Dit is een piepklein eilandje in de Noordzee. Vandaaruit konden we dan weer met de boot naar Sylt, een schiereiland vlakbij de Deense grens. Deze route scheelt ongeveer 200km fietsen. Op Helgoland valt weinig te beleven buiten wat taxfree inkopen. Bij aankomst wordt je met sloepen aan wal gebracht. Een lekker gedoe om je fiets op volle zee over te laden op een dansende boot. De camping lag op een zeer winderige zandbank net buiten het hoofdeiland. Mijn voorkeur ging dan ook uit naar de Jeugdherberg. 5 juni werden we daar gewekt met harde muziek van de Venga Boys!! Zo laat de beheerder iedereen wakker worden. Als je naar het strand wilt moet je met de  boot naar een tweede eiland. Daar hebben we nog een tijd geprobeerd zeehonden naar het strand te lokken. Na mislukte pogingen liepen we weer richting boot. Bleken al die beesten om de hoek lekker op het strand te liggen zonnebaden! Op Helgoland mag je niet autorijden of fietsen. Wel troffen we een aantal skaters aan. Triest als je daar woont: in twee minuten ben je aan de andere kant van het eiland :-)

In Denemarken hebben we veel regen gehad. Lekke banden trouwens ook: ik 3x, Paul 5x. Dit hadden we nog nooit meegemaakt. Via Fynshavn zijn we 7 juni per boot naar het middelste grote eiland "Fyn" overgestoken. Via de zuidkant naar Nyborg gefietst. Daar begint de brug over de "Storebelt". Hierover is enkele jaren geleden een groot fiets- en skate-festijn georganiseerd hoorden we. Eroverheen fietsen zit er niet in. Je moet met de fiets in de trein om in Korsør aan de overkant te komen. Tip: volgens mij leent Fyn zich uitstekend voor skate-vakanties!

Op 8 juni fietsten we over Sjaelland naar Kopenhagen. Het fietsen in Denemarken is niet zwaar. Er zijn wat glooingen, maar die ervaar je alleen als je net als Paul 50kg bagage meesleept ;-). Omdat er geen camping dicht bij de Øresund-brug is (dit leerde ik pas nadat ik erheen was gefietst :-( )zijn we neergestreken in Ishøj/Brønby, 17km van het centrum en 20km van de Øresund-brug. Wel een relaxed campinkje. Tot hiertoe heb ik 721km gefietst en Paul ca. 472km.

Lekker skaten in Kopenhagen
Vrijdag 9 juni ben ik tijdens de "familiedag" over de brug gefietst. Paul had hiervoor geen kaartje. Het was stervens druk. Het asfalt zag er veel "gladder" uit dan ik gehoord had. Dat belooft wat voor het skaten! Vanuit de diepe tunnel, moet je tegen de harde wind in naar het hoogst punt van de brug (70m). Bovenop de brug een schitterend uitzicht over de Sont. In Zweden moest ik nog op zoek naar het afhaalpunt van mijn Brorullet-rugnummer. De organisatie was er niet in geslaagd om dit op tijd op te sturen. In tegenstelling tot het skaten, mocht je met de fiets wel terug naar Denemarken. Voor de wind uit ging dit natuurlijk Pijlsnel. In Kopenhagen trof ik Paul weer op een terras op het Nytorv.

Op de "dag van de brug" zijn we Kopenhagen gaan verkennen. Paul op zijn ligfiets en ik op de skates. Kopenhagen is een Schitterende stad om te skaten. Prachtige fietspaden. Daar moet je het van hebben want in tegenstelling tot Parijs, zijn de stoepen "anti-skate" uitgevoerd: Gladde tegelrijen onderbroken door strookjes kinderhoofdjes. Niet te filmen! Wel te fotograferen: Al toerend vielen we van de ene attractie in de andere. Eerst midden in een Samba/Salsa-feest in het Fælled Parken en even later sta je plotseling naast de beroemde "Den Lilla Havfrue". Dicht bij het beeldje ligt de oude burcht "Kastellet". Hier valt amper doorheen te skaten: op de binnenplaats alleen maar kinderkopjes. Richting het centrum skatend zagen we net de wisseling van de wacht bij het Slot Amaliënborg. Voor de Frederikskirken was er weer asfalt. Eén van de gezellige plekjes is Nyhavn. Gezelligheid heeft echter wel zijn prijs: 13 piek voor een glas rode wijn en 16 piek voor een biertje!

Brorullet!
Aan het begin van de avond kwamen de twee Skate-a-Round bussen aan. Snel inchecken in het hotel en dan met de bussen naar de start van Brorullet (ja die was 's avonds). Terwijl de deelnemers hun rugnummers afhalen bij de tenten wordt begeleider (en FNS-blockeer) Bob Maas geinterviewed door Roline Creton van de Wereldomroep. Ronald Bos, ook FNS-blocker, kijkt toe. Omdat de start nog een eindje verderop lag gaf Paul de verslaggeefster een lift. Staande op de tenen van Paul's skate en ik als duwer erachter skatend, ging ze onverstoord verder met het interview!

Bij de start werden de chips uitgedeeld en de namen in de computers geklopt. De skaters werden met tussenpauzen in groepen van ca. 200 losgelaten. Met nummer 8732 sta ik te wachten tot "ons" vak mag starten. De tunnel liep supersnel. Als ik dit geweten had had ik niet mijn oude wielen meegenomen :-( Je blijft maar gaan in de bijna 5km tunnel. Pas als je eruit komt op het kunstmatige eilandje Peberholm (ook een paar km) krijg je vol de harde wind in je gezicht. Nu wordt het echt zwaar: vanuit de diepe tunnel (-30m?) moet je naar 70 m op het midden van de brug. Er vormen zich "treintjes" om gezamelijk tegen de wind in te beuken. Helaas hielden ze niet erg lang stand en kan je het weer alleen doen. Bovenop de brug weer een prachtig uitzicht op de avondzon. De brug af naar de finish loopt niet vanzelf. Je moet nog moeite doen om snelheid te houden vanwege de wind. Helaas mochten we niet terugskaten. Daarvoor stonden in Zweden bussen klaar. Later hoorde ik dat de speedskaters er 35 min over deden. We wilden niet echt racen, maar zetten toch leuke tijden neer: Bob 55 min, ik 51:05 min en Ronald 48.20 over ca. 18 km. Gelukkig stond er genoeg dranken eten klaar in Zweden om bij te tanken. (NB: je kan je tijd opzoeken door je rugnummer in de search in te vullen op www.brorullet.com . Zoeken op naam is een ramp.

Lekker zondagskaten in Kopenhagen
Zondag 11 juni lieten Paul en ik verstek gaan bij het fietsen voor wielrenners over de brug (van 4:00 -7:00am!!) Paul, omdat die zich versliep en ik omdat ik met een groepje ben wezen stappen tot 5:30 en vervolgens nog 18 km naar de camping ben geskate. Stappen in Kopenhagen is wel okee. Wel duur. Trek geen spijkerbroek aan. Vrijwel iedereen loopt er trendy bij. Je komt veel tenten anders niet in. Van slapen kwam niet veel. Om 12:00 was ik weer terug in Kopenhagen om met Skate-a-Round mee te skaten. Lex had lokale skaters bereid gevonden om ons in kleinere groepen door Kopenhagen te gidsen. Onwijs toffe dag.

Het groepje waarmee ik op pad ging onder leiding van Björn, vertrok naar het noorden. Björn houdt van water en we hebben dus heel wat haventjes gezien. Bovendien zit je vaak tussen het groen. Kopenhagen heeft heel veel parken. Op de Stranvej skate je heerlijk over strak asfalt langs de Øresund. Na een kort bezoek aan een vreemd soort pretpark op 15km buiten de stad zijn we weer teruggeskate. De Skate-a-Round-groep maakte zich klaar voor de wedstrijd van het Nederlandselftal en de thuisreis terwijl  Paul en ik ons opmaakten voor de overtocht naar Zweden waar we bij zijn neef Frank konden logeren.

Zweden is erg mooi. In Malmö heb ik ook nog wat rondgeskate. Het is daar wat minder dan Kopenhagen: smallere fietspaden, veel rottige steentjes. Na het bezoek aan Paul's neef zijn we nog een stuk Zweden ingefietst. Aan een zeer mooi meertje boven Stehag stonden we weg te vriezen in de koude wind. De zomer had ik me toch wel anders voor gesteld! Wel is het superlang licht. Hier scheidden onze wegen. Paul ging verder Zweden in terwijl ik terug ging naar huis.

Denmarken-Nederland.
Op 16 juni was ik weer in Kopenhagen. Precies op tijd voor de wedstrijd Denemarken-Nederland. Vervolgens snel naar het Radhuspladsen met mijn oranje Holland petje op. In geval van rellen kan ik die tenminste nog snel afzetten. Op het plein nog een paar verdwaalde oranje fans. Middenop, vlak voor het grote scherm trof ik echter een groep van 18 studenten "Internationaal management van kunst en cultuur" (of zoiets, uit Utrecht). Volledig uitgedost met shirts, oranje vikinghelmen, smink etc. Al snel kreeg ik van een meid ook oranje smink opgesmeerd. De sfeer was uitbundig.

Na het eerste doelpunt, wij onwijs juichen tussen 60.000 stille Denen. Een Deen sloeg mijn pet af en werd agressief. een ander sprong hard op de groep in. Gelukkig kwamen andere Denen tussen beiden en kregen we "bescherming". Dat wordt shit als we winnen. Scoort Nederland nog twee doelpunten!! Een paar NL-studenten waren aangeschoten en zetten het op een juichen. De meeste Denen bleken sportief en deden vrolijk mee.

Velen kwamen ons feliciteren. Ze groepeerden ons zelfs en begeleiden ons veilig het plein af. We zijn met ze gaan drinken in Nyhavn. Later zijn we nog in een discotheek beland (ik dacht "Jazzhouse"). Onzettend goede dansmuziek en nog veel mooiere vrouwen. Tot 2 am gebleven. Vervolgens weer naar het hotel.

Hieronder nog een stukje over de terugreis: 819km in drie dagen fietsen :-)
zaterdag 17 juni: om 8:30 op de fiets naar Duitsland. daar maakte ik weer kennis met die geweldige fietspaden:
af en toe in de ankers om te voorkomen dat mijn velgen kapot sloegen. Waarom maken ze in godsnaam stoepranden in het fietspad bij elke zijstraat @##$%. Toch nog bij Neustadt (even boven Lübeck) gekomen.221km. Het duitslelftal was bezig te verliezen en zo was het heerlijk rustig op de camping aan het strand ;-)

18 juni: Warm 25 graden. ellende met mijn wiel: 2 gebroken spaken en een instabiel wiel. Bij Via Glückstad de Elbe overgestoken en uiteindelijk neergestreken op een camping even boven Bremen aan de Weser. 236km. Op lange afstanden zijn de fietspaden over het algemeen zeer goed. Af en toe zitten er kilometers bij met boomwortels. In de dorpjes is het altijd knudde.

19 juni: Wiel gerepareerd en om 9:30 vertrokken. Deze dag was een hel. Onderweg Australië-kwalität factor 30 zonnebrand gekocht en nog deed de zon echt pijn op mijn armen. Het thermometertje in de stuurtas wees 30 graden aan. In de zon was het hoger. Zelfs de wind was zo warm dat het leek alsof je een ovendeur open deed. Langzaam van het ene bezinestation/ijstent
naar het andere gefietst. Ik hoorde dat in Nederland zelfs de treinen waren uitgevallen, vanwegen kromgetrokken wissels, rails en uitgezette bruggen. Snel fietsen lukte ook niet want dan smolt je weg. Waarom doe ik dit weer?! Om 19:00 was ik pas bij de grens (145 km). Omdat het toch warm was en lang licht, besloot ik toch maar door te fietsen. Ook omdat ik niet weer zo'n tropische dag op de fiets wilde.

Het schoot niet echt op: om 1:30 's nachts was het nog 25 graden (!) en volle bak fietsen was dus vermoeiend. Om 1:30 zat ik in Zwolle. Daar wees een oude man op de fiets mij de weg naar de andere kant van Zwolle (hij fietste een eind mee). Onderwijl kreeg ik een toeristische uitleg: oude stadspoort, de "Pepermolen", 19e eeuwse huizen, etc. Was wel komisch :-) Wel zeer goed fietspaden daar in het noorden zeg!

De Flevopolder is knap waardeloos: Ik dacht dat er wel een fietspad langs de hoofdweg zou lopen. Dus niet. Ze sturen je af en toe onnodig om!! Welke gek dat bedacht heeft! s' Ochtends om 8:05 kwam ik thuis. 362km.

Volgende keer toch maar de auto met airco weer pakken?

Peter.